Spruitjes

Misschien ligt het aan mij. Maar volgens mij smaken spruitjes tegenwoordig heel anders dan vroeger. Nu wil ik niet zeggen dat vroeger alles beter was, maar ik vraag me wel af in hoeverre ik persoonlijk kan meegaan in de smaakevolutie van verschillende groenten. Tegenwoordig is de landbouwtechnologie van een zo hoog niveau dat veredeling ten behoeve van oogstopbrengst, smaak en allerhande andere karakteristieken van groenten een grote vlucht maakt.

Zo smaakt witlof tegenwoordig niet meer zo bitter als eerdaags het geval was. En volgens mij geldt deze smaakevolutie die inspeelt op de vraag van de consument ook voor spruiten. Ze stinken niet eens meer bij bereiding en smaken groen, fris en licht zoet. Misschien binnenkort maar eens de biowinkel checken, want de spruiten waar ik het over heb kwamen bij de AH vandaan. Goede spruiten, daar niet van, die ik met veel smaak heb opgepeuzeld.

De bereidingswijze is een stukje taart:
- Spruiten schoonmaken (kontje en evt. buitenste bladeren verwijderen);
- Afspoelen met koud water;
- In een magnetron geschikte schaal deponeren;
- Weinig water, wat zout en evt. roomboter toevoegen;
- Afdekken;
- 3 minuten op 600 watt, 1,5 minuut op 800 watt;
- Afmaken met een dot Franse mosterd (ik raad Amora aan) en honing (Acacia honing is lekker licht van smaak);
- Eventueel nog een draai met de pepermolen.

Lekker!